Recensie: Chinese Zodiac - Armour of God 3 - Jackie Chan

We leren ‘J.C.’ (Jackie Chan) kennen wanneer hij een militaire basis in de voormalige Sovjet-Unie binnendringt en vervolgens weet te ontsnappen in een pak met ingebouwde wieltjes waarmee hij op een soort levend skateboard lijkt. J.C. en zijn ploeg blijken te werken voor ene Morgan (Oliver Platt), een kunst- en antiekverzamelaar die doubleert als meestervervalser. ’s Mans huidige project? Het recupereren van 12 bronzen dierenhoofden die samen de Chinese dierenriem voorstellen en in 1860 door de Europese veroveraars in Peking werden buitgemaakt. De hoofden worden tijdens elke veiling kostbaarder en J.C. zal er dan ook een aardig duitje aan kunnen verdienen: 1 miljoen dollar per stuk, met een bonus van 10 miljoen als hij ook het zeldzame drakenhoofd kan vinden.

J.C. reist eerst naar Frankrijk, waar hij zich voordoet als journalist voor National Geographic. Een plaatselijke verzamelaar heeft immers twee van de beelden in bezit, maar al snel blijkt ook Coco (Yao Xingtong), een jonge Chinese vrouw, op zoek te zijn naar de voorwerpen. Coco wil de hoofden immers terugbrengen naar haar eigen land en gaat een bondgenootschap aan met de avonturier. Ze is zich immers niet bewust van het feit dat die laatste eigenlijk enkel uit is op geld…

Laten we er geen doekjes om winden: Jackie Chan is een fenomeen. De in Hong Kong geboren acteur begon te acteren in de jaren zestig, speelde sindsdien mee in meer dan 100 films (Chinese Zodiac is officieel zijn 101ste prent) en wordt in april 60 jaar oud.Chinese Zodiac zou dan ook wel eens zijn laatste grote actiefilm kunnen worden: ondanks het feit dat hij vorig jaar in alweer twee films te zien was en in 2015 zal aantreden in Skiptrace, wist hij na de opnames van Chinese Zodiac te vertellen dat hij meer pijn heeft geleden dan vroeger en ook zijn rug zwaar heeft geblesseerd.

Dat Jackie Chan enkele verwondingen heeft opgelopen, is in ieder geval al lang niets bijzonder meer: de acteur brak door in een film van Bruce Lee (toen nog als stuntman!) en heeft er altijd op gestaan om zijn eigen stunts te doen. Meer, nog: hij verwacht dat ook van zijn collega’s – een houding die hij wel wat moest bijstellen toen hij steeds vaker in Amerikaanse films begon op te duiken, waar men nogal voorzichtig is als het om de gezondheid van de filmsterren gaat. Chan, die overigens ook een getrainde (opera)zanger is en verschillende albums op zijn conto heeft, wist in het verleden al zijn vingers, tenen, kaakbeenderen, heupen, sternum, nek, enkel en ribben te breken.

Toen Police Story duidelijk maakte dat meewerken aan zijn films écht gevaarlijk kan zijn, wilde geen enkele maatschappij nog zijn films verzekeren... waarop de actieheld dan maar besliste om zijn eigen stuntvereniging op te richten en alle medische rekeningen uit eigen zak te betalen. Dat hij nu, op negenenvijftig jarige leeftijd, nog het wereldrecord voor ‘meeste aantal stunts door een levende acteur in een film’ wist binnen te rijven, toont aan dat Jackie Chan nog een laatste keer wilde tonen tot wat hij in staat is.

Vooral de intro en het laatste half uur van Chinese Zodiac staan weer bol van de dingen waar de man zijn handelsmerk van heeft gemaakt: halsbrekende stunts, innoverende actie, gemengd met comedy, het onconventionele gebruik van allerlei voorwerpen op de set en verbluffende vechtscènes (met onder andere ex-wereldkampioen taekwondo Alaa Safi) die uitblinken in originaliteit, finesse en snelheid van uitvoering. Het is dan ook niet toevallig dat Chinese Zodiac eigenlijk een drieluik afsluit waarvan het legendarische tweede deel dateert uit 1991: de Armour of God-reeks. Armour of God III: Chinese Zodiac bezorgde Jackie Chan meteen ook een Golden Horse Award en een Hong Kong Film Award voor beste actiechoreografie en een Huabiao Film Award voor uitzonderlijke gecoproduceerde film.

Hij duikt ook maar liefst 15 keer op in de credits van deze prent: ook al een wereldrecord. Chan speelt immers niet alleen de hoofdrol, hij schreef, regisseerde en produceerde Chinese Zodiac en vervulde ook nog eens een hoop andere functies, waaronder die van componist en vechtchoreograaf.

Chinese Zodiac ligt wat de verhaallijn betreft zowel in de lijn van de Armour of God-films als van de tekenfilmreeks die rond Jackie Chan te zien was. Alles is daardoor een stuk lichthartiger dan de dramatiek die het geweldige New Police Story kenmerkte. Het verhaal is dus bedoeld om de hele familie aan te spreken, met dus ook de nodige absurde humor en slapstick, maar natuurlijk weten we allemaal waarom we in de eerste plaats zullen kijken: om het soort actie en stunts te zien dat je nergens anders ziet opduiken... en dan bedoelen we ook écht nergens. Beloofd. Blijf trouwens vooral kijken naar de aftiteling, want naar goede gewoonte krijg je weer een hoop bloopers te zien. Deze keer volgt er echter nog een extraatje: een boodschap voor de fans en een compilatie van Chans beste werk uit het verleden. Een afscheid? Misschien wel en dus absoluut niet te missen!

Dirk Vandereycken