De Britse wielerjournalist Daniel Friebe gaat in zijn boek ‘Eddy Merckx - Een leven’ op zoek naar de mysterie rond de figuur van Eddy Merckx.
Op de fiets was de voormalige wielerkampioen een kannibaal die zijn tegenstanders keer op keer versloeg. Maar een was ook een andere Merckx. De sfinx, de vleesgeworden ondoordringbaarheid zoals
hij was naast de koers.
Eddy straalde naast de koers zelden vreugde uit, meestal gaf hij de indruk ongeduldig en onrustig te zijn. Hij had een onverzadigbare honger die nooit gestild kon worden. De enige vraag die in
zijn hoofd zat was steeds opnieuw: ‘Wanneer is mijn volgende koers?’.
Auteur Daniel Friebe ging negen maanden op zoek naar antwoorden op zijn vragen. Hij sprak met familieleden, vrienden, ploegmaats, vijanden en waarnemers. Tevens las hij duizenden interviews met
de allergrootste wielrenner uit de geschiedenis.
Friebe kon echter zowel Eddy als zijn vrouw Claudine niet interviewen. Het echtpaar Merckx ligt namelijk contractueel vast aan een eigen boekenproject. Achteraf gezien vond de auteur dat geen
handicap, maar een zegen. Want bij het lezen van de massale interviews werd Friebe getroffen door iets merkwaardigs: wat Eddy ook zei of probeerde uit te leggen, de essentie in Merckx of het
merckxisme bleef ongrijpbaar.
Daniel Friebe interviewde zowat alle grootheden uit het wielrennen. Felice Gimondi, Raymond Poulidor, Roger De Vlaeminck, Bernard Thévenet, Freddy Maertens, Walter Godefroot en vele anderen
spraken met de auteur over de successen en andere verhalen over Merckx. Op deze manier probeert Friebe het mysterie rond de persoon Merckx te ontdekken.
In het boek ‘Eddy Merckx - Een leven’ staat uiteraard een overzicht van de carrière van de kannibaal. Daarnaast lezen we ook allerlei weetjes en toepasselijke citaten uit de rijkgevulde
carrière van Eddy. Enkele citaten uit het boek: