Boekrecensie: Iris was haar naam - Toni Coppers

Auteur Toni Coppers creëerde met zijn speurder Liese Meerhout een sympathiek en herkenbaar personage.

‘Niets is ooit’, het eerste boek in de reeks rond Liese Meerhout, werd genomineerd voor de Hercule Poirotprijs 2008. ‘De geheime tuin’ en ‘Iris was haar naam’ ontvingen een Diamanten Kogelnominatie. ‘Met Dood water’ won Toni Coppers de Hercule Poirotprijs 2014 en werd hij genomineerd voor De Gouden Strop.

Met zijn nieuwste boek ‘De Vleermuismoorden’ behaalde Toni dit jaar de publieksprijs van de Hercule Poirotprijs. VTM werkt aan de televisieserie ‘Coppers’, een misdaadreeks naar de boeken van Toni Coppers over politiecommissaris Liese Meerhout.

Op de Boekenbeurs hadden we een leuke babbel met de immer sympathieke Toni Coppers. Als we hem vragen welk boek het hem meest aan hart ligt in de reeks rond Liese Meerhout kiest hij voor ‘Iris was haar naam’, het boek uit 2011. “Een boek waarmee je kan lachen en huilen”, aldus Coppers.

‘Iris Was Haar Naam’ is het vierde thriller rond de Brusselse inspecteur Liese Meerhout.  Eerder verscheen in dezelfde reeks ‘Niets is ooit’, ‘Engel’ en ‘De geheime tuin’. Na ‘Iris was haar naam’ volgden ‘Stil bloed’, ‘Zwerfvuil’, ‘Dood water’ en ‘De Vleermuismoorden’.

Het verhaal van ‘Iris was haar naam’ begint wanneer Liese Meerhout de afdeling Kunstcriminaliteit verlaten heeft en commissaris is geworden bij de Crim, de moordbrigade van de federale politie. Het team van Liese bestaat uit Niels Hoogvliet, Sura Droste en Christophe Dayez. Ze heeft het als nieuwkomer niet gemakkelijk bij de Crim en moet zich als vrouw dubbel bewijzen tegenover haar collega’s.

In het Zoniënwoud hebben boswachter Raes en zijn vriendin een lijk gevonden. Het blijkt te gaan om René Molenveld, een kolonel bij de NAVO.

Het slachtoffer werd doodgeschoten en droeg om zijn nek een opvallend sieraad, een slang die zich rond een omgekeerd kruis kronkelt. Samen met haar team probeert Meerhout meer te weten te komen van de vermoorde kolonel.

Het onderzoek voert Liese naar Frank Vervaet, een oude vriend uit het leger. Hij woont aan de rand van het bos en heeft geen sluitend alibi, ofschoon zijn invalide vrouw zegt dat hij op de dag van de moord onafgebroken voor haar gezorgd heeft.

Er volgt al snel een tweede dode. Het slachtoffer is ditmaal Patrick Bauwens, ook hij draagt een soortgelijk sieraad . Dit wijst op een link tussen de slachtoffers, maar Meerhout en haar team kunnen niets vinden wat de mannen verbindt.

Wanneer blijkt dat het tweede slachtoffer een louche autohandelaar was met een harde schijf vol kinderporno, ontdekt Meerhout een mogelijk verband met een vermist meisje. Want Bauwens draagt een stukje papier bij zich met daarop de tekst: ‘Iris was haar naam.’ Iris blijkt een meisje dat drie jaar geleden spoorloos verdwenen is...